Erməni liderlərinin "Mən faşistəm" kimi etirafı dünyanın heç bir yerində olmayıb...
Erməni faşizminin təkcə Azərbaycan yox, bütün region üçün ciddi təhdid mənbəyi olması bəlli həqiqətdir. Elə o səbəbdən Azərbaycan bu təhlükənin dərhal aradan qaldırlmasını tələb edir. Hələlik isə faşizm Ermənistanda çiçəklənməkdə davam edir.
Sirr deyil ki, erməni siyasətçilərinin, bu xalqa rəhbərlik etmək istəyənlərin, hakimiyyətə can atanlarının hər birinin başlıca şüarı millətçilik, faşizmdir. Bu yanaşmalara sadiq olmayan və onu özü üçün müqəddəs amal hesab etməyən erməni cəmiyyətdən təcrid olunur.
Faşist, xain dünyagörüşü ermənilərin liderlərinin də qanında, canında yaşadığı üçün və onlar insanlığa xas olmayan bu xüsusiyyətlərdən can qurtarmağa cəhd göstərmədiklərinə görə təhlükə mənbəyi olaraq qalırlar. Bunlar fonunda prezident İlham Əliyevin yerli televiziya kanallarına müsahibəsində erməni faşizminə geniş şəkildə toxunması təsadüfi deyil: “Müstəqil Ermənistan dövləti, əslində, faşist dövlətdir. Çünki əgər bu ölkəyə 30 ilə yaxın faşist ideologiyasının daşıyıcıları rəhbərlik ediblərsə, bu ölkəni onlar elə özləri kimi də formalaşdırıblar. İndi baxın, Ermənistanın birinci prezidentinin irqçi və faşist açıqlamaları nə dərəcədə eybəcərdirsə, bir o qədər də təhlükəlidir. O, etnik təmizləməni bir qürur mənbəyi kimi qələmə verir, azərbaycanlıların öz tarixi dədə-baba torpaqlarından qovulması ilə öyünür. Sadəcə olaraq, bu videomaterial, necə deyərlər, indi ictimailəşdirildi. Ancaq təbii ki, bunu Ermənistanda bilirdilər. Ermənistanın müttəfiqləri, havadarları təbii ki, bilirdilər və bu fikirləri bölüşürdülər. Bizə qarşı 30 illik işğalçılıq siyasəti, sadəcə olaraq, Ermənistan məhsulu deyil, onunla həmrəy olan islamofob, azərbaycanofob, irqçi, ksenofob dairələrin, xarici ölkələrin nümayəndələrinin birgə məhsuludur. Belə bir faşist dövlətlə biz qonşuyuq və faşizm təhlükəsi sovuşmur. Ona görə faşizm məhv edilməlidir. Bunu ya Ermənistan rəhbərliyi məhv edəcək, ya da biz məhv edəcəyik. Bizim başqa çarəmiz yoxdur”. Azərbaycanın erməni faşizminə xüsusi diqqət yetriməsinin səbəblərini də dövlət başçısı dəqiq şəkildə izah edib: “Yenə də 30 illik işğal, xalqımızın əzabları, Xocalı soyqırımı, dağıdılmış, viran qoyulmuş Qarabağ - bütün bunlar bizim gözümüzün qabağındadır və kim zəmanət verə bilər ki, bu, təkrarlanmayacaq, heç kim! Çünki Ermənistanın birinci üç rəhbəri faşist ideologiyasının daşıyıcılarıdır. Ermənistanın indiki rəhbəri, mən demişəm, indi özündən sülh göyərçini düzəltmək istəyir. Amma baxın, görün, onun 2018-2019-cu illərdəki çıxışlarına, onları indi heç kim xatırlatmaq istəmir. Hətta onun Fransadakı dostları da ondan imtina etmək istəmirlər. Yəni, bu ideologiya orada yaşayır və bunun daşıyıcıları, sadəcə olaraq, bugünkü Ermənistan müxalifəti deyil, Ermənistan iqtidarıdır. Bir daha demək istəyirəm ki, biz, sadəcə olaraq, müşahidəçi kimi buna tamaşa edəsi deyilik”. Burada qeyd edək ki, Ermənistanın keçmiş prezidenti Levon Ter-Petrosyanın 1993-cü il iyulun 23-24-də “Yerkrapa” könüllülər birliyinin toplantısında çıxışı zamanı azərbaycanlılarla bağlı söylədiyi ifadələr faktiki olaraq prezident qismində fəaliyyət göstərdiyi dövrləri əhatə edir. Həmin dövrlərdə o, Ermənistanın rəsmi şəxsi olub və bəyanatında söylədiyi ifadələr ümumilikdə azərbaycanlılara qarşı aparılan etnik təmizləmənin, deportasiyaların açıq şəkildə bəyan edilməsi, Ermənistanın faşist siyasətinin mahiyyətinin rəsmi şəxs tərəfindən dilə gətirilməsidir. Petrosyanın çıxışında yer alan “Ermənistan və Qarabağ yad millətlərdən təmizləndi” ifadəsi konkret olaraq etnik təmizləmə və deportasiya faktını Ermənistanın birinci şəxsinin dilindən təsdiqləmiş olur.
Məsələyə münasibət bildirən beynəlxalq münaqişələr üzrə rusiyalı ekspert Vitali Arkov da bildirir ki, faşizm erməni ideologiyasının əsasında dayanır: “Levon Ter-Petrosyan prinsipial olaraq yeni bir şey deməyib. Uzun zamandır sirr deyil ki, Sovet İttifaqının dağılması əsasən milli məsələlərin qabardılması və millətlərarası münaqişələrin alovlandırılması ilə başladı. Bu prosesin sifarişçiləri Qərbdə – əsasən okeanın o tayında yerləşirdi, icraçıları isə yerli ərazilərdə fəaliyyət göstərən, xarici xüsusi xidmət orqanları tərəfindən ələ alınmış Levon Ter-Petrosyan kimi şəxslər, mədəniyyət, elm və hətta siyasi elitanın nümayəndələri idi”. Ekspert qeyd edib ki, millətçilik ssenarisi həmin dövrdə bütün sovet respublikalarında, o cümlədən Rusiyada həyata keçirilirdi: “Qafqazda isə vəziyyət daha tez gərginləşdi. Bunun səbəbi, ilk növbədə, Qafqaz xalqlarının temperamentli olması və respublikaların çoxmillətli xarakteri idi. XX əsrin 80-ci illərinin sonundakı faciəvi hadisələrə qədər Qafqazı müasir Babil adlandırmaq olardı. İkincisi, yerli strukturlara müəyyən səlahiyyətlərin həvalə edilməsi və ənənəvi idarəçilik xüsusiyyətləri nəticəsində Moskvanın buradakı nəzarəti tam deyildi. Həmçinin Qafqaz respublikalarına müəyyən iqtisadi üstünlüklər verilmişdi. Bu, bir növ NEP 2.0 (Yeni İqtisadi Siyasət) idi ki, nəticədə Gürcüstan, Azərbaycan və Ermənistan SSR-də bir çox sovet vətəndaşı üçün həyat səviyyəsi ölkənin orta göstəricisindən yüksək idi. Yəni obyektiv olaraq, Moskvanın onları əzdiyi və haqsızlıq etdiyini hiss etmələri üçün əsas yox idi. Buna baxmayaraq, bu narrativ (indi bunu demək dəbdədir) kənardan insanların düşüncəsinə yeridilirdi. Üçüncüsü, radikalizmə digərlərinə nisbətən daha tez erməni millətçiləri yetişdi və Qərb onların köməyi ilə bir sıra silsilə tədbirlər təşkil etməklə XXII Yay Olimpiya Oyunlarının iştirakçılarının və tamaşaçılarının təhlükəsizliyinin təmin edilməsi məsələsində SSRİ-ni gözdən salmağa çalışırdı. Bu, 1977-ci ildə Moskva metrosunda qanlı terror aktları törətməklə özünü göstərdi. Əlbəttə ki, bu terror aktlarının icraçılarına həqiqi məqsəd və hədəflər çatdırılmamışdı. Millətçilik kartı XX əsrin 80-ci illərinin sonunda olduğu kimi oynanılırdı”. Arkov Ter-Petrosyanın bəyanatında erməni millətçiliyinin xüsusiyyətlərini qeyd edərək, onun Ukrayna millətçiliyi ilə oxşar cəhətlərə malik olduğunu bildirib: “Bu, bir milləti digər bütün millətlərdən üstün tutmaq, ərazi və mədəni dəyərlərə iddiaları əsaslandırmaq üçün tarixin saxtalaşdırılması cəhdləri kimi çox təhlükəli tendensiyadır. Xüsusilə də narahatlıq doğuran məqam odur ki, Ermənistanın hazırkı Baş naziri Nikol Paşinyan özünü Levon Ter-Petrosyanın tələbəsi kimi təqdim edir, nasist cinayətkar Qaregin Njdeni qəhrəmanlaşdırır; uzun illər millətçi Monte Melkonyanı zahirən təqlid edib və faktiki olaraq Ermənistanı ABŞ və Fransanın forpostuna çevirib. Hansı ki, bu ölkələr xüsusilə Paris bölgəni yeni hərbi münaqişələr xaosuna sürükləmək niyyətlərini gizlətmir”. Real faktlar erməni faşizminin üzərindən pərdəni qaldırır və bu “dövlətin” mahiyyətini dünyaya nümayiş etdirir. Təsadüfi deyil ki, bu faktlar Ermənistanın Azərbaycana qarşı apardığı təcavüzkar siyasətin müəlliflərindən biri sayılan şəxsin dilindən etiraf olunur. Bu faşist mahiyyət, vaxtilə azərbaycanlılara qarşı aparılan etnik təmizləmə siyasəti Ermənistanın keçmiş dövlət başçısının dili ilə təsdiqlənir. Ermənistanın ikinci prezidenti və Xocalı qətliamının iştirakçılarından biri olan Robert Köçəryan AŞPA-nın sessiyasında Azərbaycan torpaqlarının işğalında şəxsən iştirak etməsi ilə qürur duyduğunu dilə gətirmişdi. Serj Sarkisyan da Xocalı qətliamının birbaşa iştirakçısı olduğunu və dinc azərbaycanlıları qətlə yetirdiklərini etiraf etmişdi. Bütün bunlar bəşəriyyətin ən böyük faciələrindən birini törədən şəxslərin etiraflarıdır və birmənalı şəkildə cinayət tərkibi daşıyır.
Tahir TAĞIYEV
