Həyatın qollarında
Dünyaya gözümüzü açdığımız gündən etibarən özümüzü ana qucağından sonra həyatın qollarına atırıq. Bu həyat ki, bəzilərinə asan,bəzilərinə çətin, bəzilərinə şirin, bəzilərinə zəhər olan...
Əslində həyatın bizə necə olmasını seçən biz özümüzük. Hərkəs öz həyatının memarıdır. Təməli necə qoysan elədə davam edəcək. Məndən soruşsanız ki bəs sənin üçün həyat nədir? Həyat mənim üçün sonsuz hisslərin var olduğu, bəzən çox güldüyüm, bəzən çox ağladığım, bəzən tək qaldığım, bəzən isə bir dünya insanı yanımda hiss etdiyim yerdir.
Daha uşaqkən həyatla bağlı babamla çox müzakirələr edərdik, hətta deyərdim ki, həyatı bu qədər sevməyimə səbəb olanda o, idi. Babam mənə hər zaman həyatın bir nağıl, yazarının isə mən olduğunu deyərdi. O ifadə məni dəyişdi, mən ən yaxşı yazar olmağı arzuladım. Həmin gündən sonra həyatımla bağlı əvvəlkindən daha çox xəyal qurmağa başlamışdım və o xəyalları gerçəkləşdirməyi də özümə söz vermişdim. Əlbəttə, uşaq olduğum üçün ilk xəyalım əlaçı olmaq, sonra ailəmin sevimli və ağıllı uşağı olmaq istəyirdim. Bunları etməyi bacarmışdım. Həyatın sevilməyə dəyər bir yer olduğunu isə ədəbiyyat dərsində Mikayıl Müşfiqin “Həyat sevgisi” şeirindən sonra daha da dərk etdim və o şeiri çox sevdim. Zaman keçirdi mən isə həyatımı hər zaman pozitiv saxlayan balaca bir qız idim. İlk böyüdüyüm zaman, həyatın sadəcə sevincdən asılı olmadığını öyrəndiyim gün - həyat yazarımın mən olduğunu deyən, babamı itirdiyim gün olmuşdu. Həmin gün mənim həyata yeni baxış bucağım yarandı: Həyat qısa və acımasızdır,həyatı sevmək və doyunca yaşamaq lazımdır. Nə qədər zamanımız var bilmirik, bu zamanı dolğun və doğru dəyərləndirmək bizim əlimizdədir. Yaşadığımız bu həyat çətin ola bilər, istəmədiyimiz kimi ola bilər, bəzən çox uğurlu olduğu halda uğursuzda ola bilər. Bunun kimi bir çox hallar ola bilər. Sonunun necə olduğunu bilmədiyimiz bu həyat yolunda xəyallarımız və sevgimiz bizim işığımızdır . İşıqlı olmayan yolda getmək çətin olur. Ona görə heç vaxt qəlbinizdən sevgini əksik etməyin və xəyallarınızdan əl çəkməyin. Hə, bir də gülümsəməyi unutmayın, həyat pessimist olmaq üçün çox amma çox qısadır. Hərşeyə rəğmən unutmayınkı bu həyatın yazarı sizlərsiniz...
Hər birinizə yaşamağı istədiyiniz həyatı arzulayıram.
Baxışlı Xədicə İlyas
Bakı Slavyan Universitetinin II kurs tələbəsi
