Ayrılığın sonu varmış...
30 ildən sonra doğma yurda “qayıdıb” əzizlərinə “qovuşdular”
Bir qərinəyə yaxındır ki, nisgilli və ümid dolu nəzərləri onu Qarabağ savaşına aparan yollardan yığılmayan valideynləri, doğmaları, dostları, bütün Şabran camaatı itkin qəhrəman övladlarından hər an xoş soraq gözləyirdilər. Bu üzüntülü illərin əzabına tab gətirməyən Ağaseyid ata dünyasını dəyişdi, yanğılı həsrətdə ürəyi qovrulan Mahirə ana və digər qohum-əqrəbaya isə elə bu yaxınlarda, Gəncədən xəbər gəldi. Şəhər qəbiristanlığındakı naməlum məzarlarda uyuyan igidlərin kimliyini müəyyənləşdirməkdən ötrü həyata keçirilən tədqiqatlar öz bəhrəsini vermişdi: qəbirlər Birinci Qarabağ müharibəsi şəhidi Rahib Mirzəyev və digər şabranlı döyüşçülər Rza Əmrullayevlə Cəlil Şaxayevə məxsus idi. Onların müqəddəs nəşi həmin ərazidən götürülərək böyük ehtiam, ümumxalq sevgisi və əsgəri şərəflə Şabrandakı Şəhidlər xiyabanında dəfn olundu.
Mirzəyev Rahib Ağaseyid oğlu 1971-ci il sentyabrın 2-də Şabran şəhərində doğulub. Penzada Dəmiryolu texnikumunu bitirib. 1989-1991-ci illərdə keçmiş sovet ordusunda Almaniyada həqiqi hərbi xidmətdə olub. Birinci Qarabağ müharibəsinə könüllü şəkildə yollanıb. 1992-ci ilin sentyabrında Ağdərə savaşında ağır yaralanıb. Müalicəsi başa çatar-çatmaz yenidən cəbhəyə - ön xəttə qayıdıb. Sonuncu dəfə Murovdağ uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edib. 1994-cü il fevralın 11-də itkin düşdüyü barədə məlumat verilib. Mirzəyevlər ailəsinin üzvləri ötən müddət ərzində Rahibdən heç bir xəbər ala bilməyiblər.
Şəhidin anası Mahirə xanım bu itkinin onlar üçün xeyli ağır və üzücü olduğunu, 30 ildir ki, gözlərinin yollarda qaldığını söyləyir: “Oğlum vətənpərvərlik duyğuları ilə aşıb-daşırdı. Əsgərliyi xain erməni separatizminin baş qaldırdığı vaxtlara düşmüşdü. Hərbi xidmətdən qayıtdı, heç düz-əməlli üzünü görmədik, tələsik Qarabağ savaşına qatıldı. Dəmiryolu istismarı üzrə orta ixtisas məktəbini oxumuşdu, təhsilini davam etdirmək arzusu vardı. Atası da, mən də dilə tutduq ki, ay bala, sənədlərini hazırla, instituta ver, arıq qəbul başlanır. Sanki gözlərində şimşək çaxdı, dedi ki, görmürsüz, erməni quldurları sərhəd bölgələrində əliyalın xalqımızın başına nə müsibətlər açırlar, ali təhsil almağım qalsın qələbədə sonraya... (kövrəlir)
Qardaşı Şövqi Mirzəyev atası bir xəbər bilmədən nigaran getsə də, şəhid oğlunun son taleyindən hali anasının heç olmasa indi Rahibin məzarını tez-tez ziyarətə gəlib üzərinə gül düzdüyünə, dua etdiyinə görə təskinlik tapdığını söylədi: “O, təkcə bizim üçün yox, el-obaya, gənclərə bir örnəkdir, nümunədir. Sağ olsun dövlətimiz, hökumətimiz, əlaqədar qurumlar, mütəxəssislər 30 illik intizarı, gözləntimizi sonlandırdılar. Müasir elm, texnologiya vasitəsilə bizdən savayı onlarla ailənin də dərdinə çarə qılındı. Bu işdə əməyi, zəhməti olanlara təşəkkürümü bildirirəm, bütün şəhidlərimizə Allahdan rəhmət diləyirəm”.
Qeyd edək ki, Şabran Şəhidlər xiyabanında torpağa tapşırılan digər Vətən oğulları - şəhid Əmrullayev Rza Qəzənfər oğlu 1961-ci il martın 4-də rayonun Ləcədi kəndində dünyaya göz açıb. 1980-1982-ci illərdə Əfqanıstanda hərbi xidmət keçib. Qarabağ müharibəsinə könüllü qatılaraq 1994-cü ildə Kəlbəcər uğrunda gedən döyüşlərdə itkin düşüb.
Şəhid Şaxayev Cəlil İsa oğlu isə 30 dekabr 1973-cü ildə Şabranda anadan olub. Orta məktəbi bitirdikdən sonra peşə məktəbində təhsil alıb. Birinci Qarabağ müharibəsində böyük rəşadətlər göstərib. Murovdağ yüksəkliklərindəki qeyri-bərabər, qanlı savaşda itkin düşüb.
Qəhrəmanlarımız 1994-cü il fevralın 12-19-u arası Gəncə məzarıstanlığında naməlum şəhidlər kimi Vətən torpağına əmanət edilmişdilər.
Qurban CƏBRAYIL
“Mədəniyyət” jurnalının redaktoru
