İrəvanda "Artsaxdan imtina" rəsmi hökumət müzakirəsinə çıxıb...
Əli Mustafa: “Burda cox önəmli, ibrətamiz məsələ odur ki, artıq ermənilər özləri özlərinə güzgü tutmağa başlayıblar”
Ermənistan parlamentində xarici işlər naziri Ararat Mirzoyanla müxalifətdən olan deputat Artsvik Minasyan arasında gərginlik yaşanıb.
Gərginliyə səbəb ermənilərin Qarabağa geri dönməsi ilə bağlı Mirzoyana ünvanlanan sual olub.
Minasyan hökumətin bu istiqamətdə nə addım atdığını soruşanda Mirzoyan onun “ermənilərin geri qayıtması” dedikdə nəyi nəzərdə tutmasını öyrənmək istəyib:
“Qarabağda ermənilər olanda biz təklif edirdik ki, gəlin müstəqillik tələbini azaldaq, amma bizə deyirdilər ki, siz satqınsınız, tiransınız, türksünüz, alçaqsınız. Əgər bu, müstəqil Dağlıq Qarabağ və ya 2019-cu ildə mövcud olmuş status-kvodursa, siz onu minimum 4000 qurbanın hesabına etməyə hazırsınızmı? Siz müharibə təklif edirsiniz. Baş nazirliyinə növbəti namizədiniz deyir ki, hərbçilər ölməlidir, bu onların işidir”.
Faktiki olaraq, Ermənistan hökuməti həm Artsaxdan, həm də ermənilərin ora qayıda bilmə şansından imtina edib və bunu açıq söyləyirsə bundan hansı nəticələri çıxarmaq olar?
Müstəqil siyasətçi Əli Mustafa “Bakı-Xəbər”ə bildirdi ki, Mirzoyanın bu açıqlaması erməni siyasətinin ən normal açıqlamasıdır: “Nəhayət ermənilər ayıq başla düşünməyə başlayıblar. İnsanlar obyektiv, qərəzsiz düşünəndə anlayırlar ki, Güney Qafqazda bütün problemlərin sonu erməni millətinə bağlanır. Onların Qarabağ, Azərbaycan işğalı, böyük Ermənistan xəstəlikləri hər şeyə səbəb olur. İndi Mirzoyan əslində bu məsələlərə aydınlıq gətirir və obyektiv olaraq deyir ki, biz Qarabağda vaxtilə həddindən çox qudurğanlıq edəndə, Qarabağı tam azad görmək istəyəndə, separatçılıq edəndə səhv etmişik. Biz o vaxt Azərbaycanın müstəqilliyini, süverenliyini nəzərə almaqla Qarabağda ermənilər üçün bir şey düşünməli idik. Biz əksinə, Qarabağı Azərbaycandan azad gördük, ifrat tələblərlə çıxış etdik və nəticədə çox istəyən azdan da olar prinsipinə uyğun olaraq Qarabağdan ermənilər rədd olub getdi. İndi də həmin ermənilər ora qayıtmırlar. Çünki onlar hamısı separatçıdır, cinayətkardır, erməni faşizminin pis əməllərinin bu və ya digər formada törədilməsində iştirak etmiş adamlardır. Ona görə də, Azərbaycan deyəndə ki gəlin mənim vətəndaşım olun, mənim qanunlarımla yaşayın, onlar qayıtmırlar. Mirzoyan başa düşür ki, bu artıq müharibə səbəbidir. Qarabağdakı 30 - 40 min erməni üçün bu qədər fədakarlıq edən ermənilər Qərbi Azərbaycandan qovulan, köçürülən milyonlarla türkün də qayıtmaq haqqına malik olduqlarını anlayırlar? Bunu da Mirzoyan başa düşür. Nəhayət, onların dələduz keşişinin açıqlamalarına da doğru istinad edir. Yəni demək istəyir ki, siz əslində milləti də sevmirsiz, insanların qırılmasını istəyirsiz. Keşiş deyir ki, əsgər ölməlidir, gedək müharibə edək, savaşaq. Paşinyan da, Mirzoyan da müharibənin ağrısını, acısını öz dərinliklərində çox yaxşı hiss ediblər. Onlar növbəti avantüraya getmirlər. Yəni bu dialoqa artıq ayılan, bir növ avantüradan təmizlənən ermənilərlə “böyük Ermənistan” kimi faşizm xəstəliyinə tutulan ermənilərin bir mükaliməsi kimi baxmaq lazımdır. Düşünürəm ki, burda cox önəmli, ibrətamiz məsələ odur ki, artıq ermənilər özləri özlərinə güzgü tutmağa başlayıblar. Bu müsbət tendensiyadır”.
Məhəmmədəli QƏRİBLİ
