Azərbaycan Avropa Şurasından çıxır...
Artıq sirr deyil ki, Azərbaycanı həyata keçirdiyi müstəqil xarici siyasəti üzündən “cəzalandırmaq” səyləri Qərbdə müəyyən dairələr tərəfindən davam etdirilir. Səbəb də odur ki, bu gün Azərbaycan Cənubi Qafqazda belə siyasət aparan və onu ardıcıl olaraq müdafiə edən yeganə dövlətdir.
Qeyd edilənlərin çoxsaylı nümunələri mövcuddur. Məsələn, Bakının Rusiyaya qarşı sanksiyalara və ümumən, Qərbin müəyyən nümayəndələrinin təhrikinə rəğmən, Moskva ilə yüksək səviyyəli münasibətləri bunun bariz nümunəsidir.
Bununla yanaşı, Bakını, həmçinin hakim Avropa elitalarının bir sıra məsələlərdə, eyni zamanda, Tehranla problemləri olmasına baxmayaraq, öz ərazisindən qonşu İrana hərbi zərbələr endirmək üçün istifadə edilməsindən imtina edən Türkiyə ilə qardaş münasibətlərinə və dəstəyinə görə “bağışlamaq” istəmirlər. Üçüncüsü, bəşəriyyətin sağlam düşüncəli hissəsinin həyəcanla izlədiyi Qərbin İslam dünyasına qarşı növbəti “səlib yürüşü” amili də var. Burada Avropa Şurası Parlament Assambleyasından (AŞPA) da bir vasitə kimi ölkəmizə qarşı istifadə olunmaqdadır. Xatırladaq ki, Azərbaycan nümayəndə heyəti bu il yanvarın sonlarında AŞPA ilə əməkdaşlığını və təşkilatda iştirakını qeyri-müəyyən müddətə dayandırmaq barədə qərar verib. Bu fonda Azərbaycana qarşı qərəzli hücumlar davam edir və sözügedın istiqamətdə ölkəmizə qarşı aparılan qarayaxma kampaniyasında xüsusi fəallıq göstərən almaniyalı deputat Frank Şvabe yenə seçilir. Adı onlarla maliyyə fırıldaqlarında hallanan, erməni lobbisinin pulu ilə ölkəmizin əleyhinə sərsəm fikirlər səsləndirən Şvabenin fəaliyyəti AŞPA üçün ciddi problemə çevrilir. Bu barədə danışmazdan öncə qeyd edək ki, Azərbaycan 2001-ci ildə Avropa Şurasına üzv olanda ümid edirdi ki, təşkilatın köməyi ilə pozulan hüquqlarını bərpa edə, ərazi bütövlüyünü təmin etməyə müvəffəq ola bilər. Lakin 30 il ərzində gördüyü və müşahidə etdikləri bunun əksini üzə çıxardı. Nəhayət, Azərbaycan 44 günlük müharibə ilə öz ərazi bütövlüyünü təmin edəndən sonra ölkəmizə qarşı total hücum start götürdü. AŞPA da artıq bu hücumda ön sırada yer alıb. Sadəcə, Qərb İkinci Qarabağ müharibəsi və ötən il sentyabrın 19-20-də həyata keçirilən lokal xarakterli antiterror tədbirlərlə terrorçuların kökünün kəsilməsini həzm edə bilmir. Elə o səbəbdən Azərbaycana qarşı qarayaxma kampaniyası aparılır. Amma real vəziyyət AŞPA-da artıq böhrandan xəbər verir. Elə bu fonda Azərbaycanın Avropa Şurasını tərk etməsi istisna olunmur. Frank Şvabe və onun kimilərinin fəaliyyəti AŞPA-da böhranı daha da dərinləşdirməkdədir. Faktiki olaraq, AŞPA-nın ölkəmiz əleyhinə qəbul etmək istədiyi qərarlar özlərinin prinsip və normalarına zidd addımdır. Ümumiyyətlə, baş verən son hadisələr təşkilatın daxilində demokratik dəyərlərin iflasa uğradığını üzə çıxarıb. Təşkilat həqiqət və faktlardan uzaq, erməni təbliğatının əsas elementlərini təkrarlayan kampaniya aparır. Azərbaycanın bununla barışması, təbii ki, mümkün deyil.
Bütün bunlar həm də ümumi Qərb dünyasının iflasıdır. Ölkəmiz hazırkı fəaliyyətinə görə Avropa Şurası ilə yollarını tamamilə ayırmaq barədə də düşünür. Bütün bunlara səbəb Qərbin iflasıdır. Bu arada onu da qeyd edək ki, Qərbin Azərbaycanda 5-ci kolonu sıradan çıxıb və onlar yeni simalar axtarışındadır. Bəllidir ki, postsovet məkanında “məxməri inqilabları” məhz Qərbin 5-ci kolonu həyata keçirirdi. Son dəfə Ermənistanda buna nail oldular. Azərbaycanda Qərbin 5-ci kolonu sıradan çıxıb. O səbəbdən də yeni dayaqlar axtarılır. Qərbin “5-ci kolon”u o dərəcədə möhkəm deyil. Çünki son illərdə Avropa dəyərlərində, xüsusən liberal dəyərlərdə ciddi böhran yaşanmaqdadır. Qərb liberallarının uzaqmənzilli hədəfləri öz cəmiyyətlərinə xas həyat tərzlərini, qeyri-ənənəvi hərəkatları üçüncü ölkələrə də ixrac etməkdir. Məsələn, feminizm hərəkatı, heyvanların haqları uğrunda aksiyalar, azad gənclik adı ilə ölkələrin köklü mental dəyərlərini silkələmək, ailə institutlarını böhran vəziyyətinə salmaq, həmcinslərin evliliyinə normal yanaşmaq və sair Avropa və ABŞ liberallarının “5-ci kolonu” tərəfindən reallaşdırılan layihələrdir. Bunun üçün müxtəlif fondlar, dairələr uzun illər qrantlar ayırır, təbliğat aparılır, insan haqları adı ilə başlarına topladıqları gənclərlə ictimai rəyə təsir etməyə çalışır və müəyyən elektorat qazanırlar. Lakin ölkəmizdə bunların qarşısı uğurla alınır. Elə o səbəbdən Qərb dairələri yenə müxtəlif vasitələrlə ölkəmizdə ara qarışdırmaq üçün fürsətlər axtarırlar. Famil Xəlilovla bağlı baş verənlər bunun təsdiqidir. Famil Xəlilov 2015-ci ildə İsveçə mühacirət edib. 8 ilə yaxın həyat yoldaşı və uşaqları ilə orada yaşayıb və 2023-cü ildə Azərbaycana readmissiya olunub. Bunu İsveç özü edib. Bu il mayın 2-də saxlanılan Famil Xəlilova qarşı Cinayət Məcəlləsinin 234.4.3-cü (satış məqsədilə küllü miqdarda narkotik hazırlama, daşıma, saxlama) maddəsi ilə ittiham irəli sürülüb. Onun barəsində 4 aylıq həbs qətimkan tədbiri seçilib. Bu fonda İsveçin Azərbaycandakı səfiri Tobias Lorentzson Famil Xəlilovun ailə üzvlərini qəbul edib. Görüşdə, həmçinin Latviyanın, Estoniyanın Azərbaycandakı səfirliklərinin diplomatları iştirak edib. Bunlar Azərbaycanın daxili işlərinə müdaxilənin daha bir təzahürüdür. Qərbin Ermənistanı silahlandırması da bundan irəli gəlir. Əslində, bu amil region üçün çox təhlükəlidir. Çünki ən azı, bəzi postsovet ölkələrinin təcrübəsinə nəzər yetirsək, Qərbin vədlərinə inananların aqibətinin fəlakətli sonluğuna şahidlik etmişik. Qərb indi də Cənubi Qafqazda bu fəlakətli vəziyyəti Ermənistanın əli ilə reallaşdırmağa çalışır. Avropa İttifaqının Müşahidə Missiyası adı altında Qərbin kəşfiyyat qrupunun Ermənistanda yerləşdirilməsi bu layihələrdən sadəcə biridir. ABŞ və Avropa İttifaqının hədəfləri sırasında Ermənistanı Rusiyadan uzaqlaşdırmaq da dayanırsa, digər hədəf Cənubi Qafqazda müharibəni yenidən alovlandırmaqdır. Onlar Ermənistanı Azərbaycanla sülh sazişi imzalamamağa təşviq edir. Fransanın İrəvanı silahlandırması da bunun göstəricisidir. Fransanın Ermənistanı silahlandırmasının əsas məqsədi həm də Azərbaycanın mülki insanlarına zərər vermək niyyətidir. Qərbin öz geosiyasi maraqları naminə bu təhlükəli davranışı region ölkələrinin maraqlarına xidmət etmir. Lakin bir reallıq da var ki, Qərb kiçik və zəif Ermənistan vasitəsilə bölgədə öz planlarını reallaşdıra bilməyəcək. Burada zərər çəkən yalnız Ermənistanın özü olacaq.
Tahir TAĞIYEV
