İnsan səbrli olsa, tənhalığın qoynunda da rahatlıq tapar… - Onüçüncü yazı
Bəzən təqdiri asan olmayan mürəkkəb proseslər kimlərdəsə qarışıq hislər yaradır; o, başqalarına da bu zərrəvi hisslə bağlı yanlış təsəvvür verir. Gerçək müddəa isə bütün hallarda öz labüd xarakterini qoruyur, mental zərurəti elə mürəkkəb - fəlsəfi ovqatda tapır. Bu baxımdan, biz insanlığı haqqın mesajı kimi “öyənlərə” daha çox hörmət edir, onların isti-ilıq fikirlərində məna, məzmun tapır, ədəbi təfərrüata varırıq...
İnsanlıqlarını, Vətən sevgilərini yaxşı mənada təqdir etdiyimiz Əli və İslam qardaşları da həyatı batini xarakterdə cilalayan, ona çox vaxt şüurüstü zəmin verən və başqalarında mütləq titrəyiş yarada bilən qeyrət sahibləri idilər. Şəxsən tanımasaq da, Vətən uğrundakı fədakarlıqları, döyüşlərdə göstərdikləri qəhrəmanlıqlar bizi son dərəcə məmnun edir. Onların həyat eşqi ilə ünsiyyət qurduqca insanlıq hücrələrində fərqli bir məna, aşkar bir səmt tapırıq. Bu qəhrəman oğulların şəhadətini «Şəhid dağı» kitabı ilə təqdir etmək istəyimiz də elə bu aspektdən irəli gəlir.
Əli və İslam Vətən sevgilərini kəpənək sürəti ilə deyil, qatar tələskənliyi ilə də deyil, saatın əqrəbləri hansı tezliklə təzahürdədirsə, o proseslə əks etdirdilər. Ancaq düşünməyin ki, onları dərhal anlamaq, ürəklərində təpər tapan Vətən eşqini dərhal xarakterizə etmək mümkündür. Əsla, şəhid qardaşlar torpaq, yer-yurd ağrılarını asta yerişlərə qərq etməklə (zənnimizcə) başqa bir aləmlə təmas qurdular. Bu hiss də çoxları üçün görünüş-görkəm baxımından sadə təzahürdə görünə bilər, ancaq bu qaynar sevdanın içində gizlənən həyati mahiyyət həm sosial zəmindir, həm əvvəl, həm axır, həm zəruri olmayan nəsnə, həm aktiv təbəddülat, bir sözlə, batini mücərrəd məna kimi anlaşılan, gerçəkdə isə doğru fəhm aşılayan həyat fəlsəfəsidir. Əlbəttə, onların daxili təlatümlərində gizlənən mənanı açmaq üçün ayrıca bir kitab yazmağa ehtiyac var idi.
«Şəhid dağı» kitabında bir-iki nüansa diqqət çəkmək istəyirik; əgər son sözü deməyə zaman qalmayıbsa, deməli, Göyün qəzəbi Yeri çulğayıb, insan günaha vəsilə olduğu üçün cənnətin qapısı ağzında yersiz qonaqtək (əslində, yad adam kimi) boynunu burub, ona Allahdan da rəhm yoxdur. Bu, bir ömürlük yaşantının bir anda heç olması zərurəti də verir və s. Şəhid qardaşların Vətən sevgilərinin üst qatında bu və bu kimi səciyyələr qabarıq aşkardır. Burada “vaxtsız ayrılıq” sevdiyin şəxsdən qopmaqdan daha çox Allah qarşısında həyat acıları ilə baş-başa qalmaq mənası verir. Ürəyin girov olması isə şeytanla əlaqənin güclənməsi, haqdan (batindən) uzaqlaşmaq xüsusatıdır. Yəni könül verdiyin şəxs ürəyini-sevgini zəbt edir, sonra da başqa cığırlarda pəri axtarırsa, o, mütləqə asi adamdır, iblis xarakterdə biridir və s. Əli və İslam isə bu cür anlamlarda doğru səmt tapa bildikləri üçün Vətən onlara ucalıq və şəhadət şərbəti verdi. Bu şərbət öz vəslini zaman, yoxluq, sonsuzluq, əvvələ qayıdış və s. kimi fəlsəfi-mistik təcəllalar ilə də səciyyələndirə bilər.
Əli və İslamın Vətən sevgilərini təhlilə çəksək, dərhal zəruri olan nisbi olmayanla təmasını itirər; yəni anlaşılar ki, haqq iradə kəsbidir, yanlışlıq zəiflik məsaməsi. Kim öz insan təqdirini həyat salnaməsinin çırağı etmirsə, deməli, onun gözlərində işığa yer yoxdur, o, ancaq iblisanə baxışlara qəlb isidir. «Şəhid dağı» kitabının ideoloji çək-çevirində dediklərimizin bariz aktı var. Çözsək, fərqinə varsaq əmin olarıq ki, şəhid qardaşlar Vətəni heç də sadə düşüncə ilə sevmədilər.
***
“Vətən bizi əhatə edən sərhəddir” demişdi ata-babalarımız. 27 sentyabr 2020-ci ildə başlanan Vətən müharibəsində isə əmin olduq ki, Vətən biz özümüzük, hər igid oğul torpağı əhatə edən bir sərhəddir...
İşıqlı insanlar, varlığı təmiz məhəbbətdən yoğrulmuş cəsarətli insanlar xalqımızın ən çətin anlarında köməyə yetib, düşmənə sarsıdıcı zərbə vurub. Vətən müharibəsində də qeyrətli ərənlərimiz düşmənin yeni ərazilərə sahib olmaq arzusunu gözündə qoydu, işğal altındakı ərazilərimizi, bütövlükdə, Qarabağı geri aldı. Bu missiya igid oğulların şərəfi idi... Məhz bu oğulların rəşadəti, əzmi və hünəri sayəsində (dəfələrlə) zamanın mürəkkəb tarixi-siyasi sınaqlarından uğurla çıxmış Azərbaycan yeni əsrə və yeni minilliyə Qələbə sevinci ilə ayaq basdı. Yeni bir tarix yazıldı…
Bu tarixi yazan igidlərin sırasında Mingəçevirin hünərvər oğulları Əli və İslam Əhmədov qardaşları da var. Onların qeyri-adi döyüş bacarığı, polad iradəsi və yüksək vətənpərvərliyi sayəsində torpaqlarımız düşməndən alındı, Zəfər üçün böyük sıçrayışa nail olundu. Bu, hər birimizin həyatının ahənginin köklü surətdə dəyişdi, milli düşüncəmizdə sürətli oyanış oldu, 44 günlük müharibənin ən parlaq səhifələrini oxuduq. Orada Əli və İslamın da şərəfli adları qızıl hərflərlə yazılıb.
Vətən uğrunda canlarını fəda edən oğulların qəhrəmanlıqları milli ruhumuzun canlanmasına xidmət göstərir. Bu, həm də bir özünüdərkdir. Xalqa, Vətənə sıx bağlılığın, milli dövlətçilik məfkurəsinə sadiqliyin təntənəsidir.
Əli və İslam kimi oğullar torpaqlarımızı işğaldan xilas etdilər. İndiki və gələcək nəsillər isə bu əmanəti xalqımızın milli sərvəti kimi qorumalıdır. Çünki bu missiya hər bir azərbaycanlının (hamımızın) şərəfli vəzifəsidir.
Azərbaycan xalqının şəhid oğullarla - milli qüruru olan əbədiyyət sahibləri ilə öyünməyə həmişə haqqı var…
***
“Zərin qədrini zərgər bilər”. Zər nədirsə, zərgər odur. Yaxud zərgər nədirsə, zər odur... Bu mənada biz başqa anlam da axtarırıq: Vətən nədirsə, vətəndaş da odur. Vətəndaş kimdirsə, Vətən də odur. Bu proses özünü Vətən müharibəsində də göstərdi. Azərbaycan Cənnət beşiyi olduğu üçün xalq da nümunəvi addım atdı; Vətənin dar günündə hər kəs öz vətəndaşlıq borcunu vermək üçün ayağa qalxdı, şəhərlərdə, qəsəbə və kəndlərdə misilsiz izdiham yaşandı. Bu izdihamı üçrəngli bayraqlar daha möhtəşəm etdi. O gün dünya bir daha anladı ki, azərbaycanlılar harada yaşamaqlarından asılı olmayaraq, Vətən naminə həmişə bir yumruq kimi birləşiblər. Bu birlik 44 gün çəkən müharibədə xalqımıza qələbə bəxş etdi. Bu qələbədə pay sahibi olanlardan ikisi də Əli və İslam Əhmədov qardaşları idi. Onlar Vətəni zər, özlərini zərgər sandılar. Vətən də bir zərgər kimi hər iki qardaşı zərə çevirdi, əbədiyyət üfüqlərində çırpınan ucalıqların üzərinə səpdi. Ucalıqlar zər içində aşiqanə bir gözəlliyə döndü, parıltı verdi...
Əli və İslam qardaşları qabiliyyətli zərgər olduqları üçün Vətənin dəyərini yaxşı anladılar.
Əli və İslam qardaşları yaxşı vətəndaş olduqları üçün ölkəmizin ərazi bütövlüyü uğrunda mərdanəlik göstərdilər.
Əli və İslam qardaşları Allahı sevdikləri üçün Cənnət mələyi oldular.
Nəhayət, Əli və İslam qardaşları cəsarətli, hünərvər olduqları üçün sinələrini düşmənə sipər etdilər...
Əziz şəhid qardaşlar! Siz Vətən müharibəsinin ilk şəhid qardaşlarısınız. Adınız tarixə belə yazıldı. Hünəriniz ana Vətənin yaxasında orden kimi görünür. Xalqımız sizi unutmayacaq. Əbədiyyət fövqündə məskun olanlar unudulmurlar. Siz həmişə nəsillərin ziyarət yeri olacaqsınız. Məzarlarınız isə hər kəsin ziyarətgahına, pirinə və qibləgahına çevriləcək.
Allah sizə rəhmət eləsin!
(Son)
Hikmət Məlikzadə
