Baqramyanların Həzi Aslanova qarşı düşmənçiliyi unudulmayacaq - ermənilər Əliyevə nəyi "irad" tutur...
Azərbaycan dövlətinin neofaşizmə qarşı mübarizəsini, faşist qalıqlarına barışmaz mövqeyini bütün dünya bilir. Hər il ənənəvi olaraq ölkəmizdə faşizm üzərində qələbənin ildönümləri böyük təntənə ilə qeyd edilir, Azərbaycanın qəhrəman övladlarının əziz xatirəsi anılır, sağ qalan qəhrəmanlarımıza isə böyük ehtiram göstərilir.
Prezident İlham Əliyev faşizm üzərində qələbənin ildönümlərində ölməz Azərbaycan oğlu, İki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, general-mayor Həzi Aslanovun abidəsini ziyarət edir.
Azərbaycan Prezidentinin Həzi Aslanovun məzarını ziyarət etməsi ənənəsi Ermənistandakı bəzi dairələri ciddi narahat edir.
“Qeqard” Fondu Azərbaycan Prezidentinin Həzi Asalnovun abidəsini ziyarət etməsinə, belə demək mümkünsə, qıcıqlanır və uyğun olmayan, əsassız iddialar səsləndirir.
Yazırlar ki, Azərbaycan rəhbəri bir tərəfdən faşizm üzərində Qələbənin ildönümünü qeyd edir, digər tərəfdən, guya Qarabağda Böyük Vətən müharibəsinə həsr olunan abidələri “dağıdır”.
“Azərbaycan dövlət mediasının məlumatına görə, Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev və Birinci xanım Mehriban Əliyeva faşizm üzərində Qələbənin 79-cu ildönümünü qeyd etmək üçün iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı Həzi Aslanovun məzarını ziyarət ediblər.
Azərbaycan xalqı 600 (əslində, müharibədə 700 minə yaxın azərbaycanlı iştirak edib, bunlar yenə təhrif edirlər-İ.S) min oğul və qızını cəbhəyə göndərməklə faşizm üzərində tarixi Qələbəyə mühüm töhfə verib. Onlardan 300 mindən çoxu döyüşlərdə qəhrəmancasına həlak olub. Müharibə zamanı göstərdiyi şücaətə görə Azərbaycanın 130-dan çox nümayəndəsi Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülüb”.
Yazırlar ki, müharibəyə gedənlərin tərkibinə, Azərbaycanın “Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti” də daxil olmaqla, “Artsax”dan çağırılmış on minlərlə erməni də daxil idi. “Maraqlıdır ki, Sovet Azərbaycanından iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adına layiq görülmüş səkkiz mühacir arasında İvan (Hovanes) Baqramyan və Nelson Stepanyan da var”-deyə yazırlar.
Yazırlar ki, Şuşada Nelson Stepanyanın abidəsi “dağıdılıb”, Hadrut rayonunun “Mets Tager kəndində” Sovet İttifaqının marşalı Armenak Xanperyansa həsr olunmuş abidə kompleksi, onun büstü və döyüş təyyarəsi “sökülüb”. 2024-cü ildə Stepanakertdə admiral Hovhannes İsakovun büstü “dağıdılıb”. Guya bu hərəkətlərin özü də “faşist yanaşmasının bariz nümunələridir”-deyirlər.
Birincisi, Azərbaycan heç zaman faşizmdən yana olmayıb, dünən də, bu gün də faşizmə qarşı mübarizə aparıb, aparacaq da. Ermənilərin adlarını çəkdikləri bu şəxslər də Azərbaycan torpağında doğulsalar da, bu torpağın suyunu içib, çörəyini yesələr də, daim Azərbaycana düşmən mövqeyində olublar. Onlarla bağlı hər hansı bir izin bizim torpaqlarımızda qalması mümkün deyil.
Ermənilər belə Sovet İttifaqı Qəhrəmanlarına sevgi ilə yanaşırlarsa, bəs onda Qərbi Azərbaycanın Gözəldərə kəndində doğulub boya-başa çatmış Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, tank-qvardiya mayoru Xıdır Mustafayevin indiki Ermənistan ərazisindəki abidəsini niyə darmadağın ediblər? Xıdır Mustafayev o ərazidə doğulmuşdu, amma oradan onun izlərini siliblər. Tarixə belə sayğılı idilərsə, onda nə üçün azərbaycanlı qəhrəmanları inkar edirlər?
İlahiləşdirdikləri marşal Baqramyana gəlincə, o heç də öz əməlləri və cinayətləri ilə faşistlərdən geri qalmayıb. Prezidentin Həzi Aslanovun məzarını ziyarət etməsini misal gətirib onu Baqramyana hörmətsizlik etməkdə “suçlamaq” istəyənlər gedib arxivlərə göz gəzdirsinlər və görsünlər ki, onların qəhrəmanlaşdırdığı bir cani, bir separatçı, bir faşist olub. Əvvəla, Baqramyanın xatirəsi Azərbaycanda niyə əziz tutulmalıdır, çox da ki o burda doğulub? O həmişə Azərbaycana düşmənçilik edib. Elə Həzi Aslanovun ölümündə onun birbaşa əli və göstərişi olub. Bir sıra mənbələr göstərir ki, Həzi Aslanovu o vurdurub. O, Həzi Aslanovun karyerasına, yüksəlişinə həmişə maneçilik törədib. Beləsinin Azərbaycanda abidəsi niyə qalmalıdır ki?
Həzi Aslanovu Baqramyanın öldürdüynə dair kifayət qədər inkaredilməz faktlar var.
Məlum olduğu kimi, iki dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı Həzi Aslanov 24 yanvar 1945-ci ildə Miatva (Latviya, Yelqava) şəhərində həlak olub.
Bu barədə arxivdə saxlanan materiallarda maraqlı faktlar var. Mənbələrə görə, 1945-ci ildə bütün müttəfiq respublikalarda Müdafiə Nazirlikləri yaranırdı. Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin I katibi Mircəfər Bağırov isə həmin zaman Həzi Aslanovu Azərbaycanın Müdafiə naziri təyin edəcəkdi. Bağırov hətta Stalinə zəng edib və Aslanovun Azərbaycana gəlməsi üçün icazə aldı. Pribaltika cəbhəsinin komandanı, erməni İvan Xristoforoviç Baqramyan həmin zaman Aslanova “Həzi, mən səni təbrik edirəm, sən sabah Azərbaycan Kommunist Partiyasının sərəncamına getməlisən, səni Azərbaycana müdafiə naziri təyin edirlər. Ancaq sabah biz hücuma hazırlaşırıq. Mən istərdim ki, sən özün hücumu planlaşdırasan”-deyib. Səhərisi gün Həzi Aslanov Bakıya getməli idi.
Həzi Aslanovun bir yük maşını vardı və o, dincəlmək üçün həmin maşını istifadə edirdi. 24 yanvar 1945-ci ildə onu görən şahid Kulkov deyir ki, Aslanovun ayağında milli qaydada toxunmuş corab var idi. Aradan 20-25 dəqiqə keçməmiş altılüləli minamyotdan çıxan altı mərmi Həzi Aslanovun olduğu maşına dəyir. Minamyot sovet ordusu sahəsindən atılmışdı. Bu isə Həzi Aslanovun Baqramyan tərəfindən qətlə yetirildiyini təsdiqləyir.
Aslanovu Moskvaya müalicəyə aparmaq üçün təyyarə göndərilsə də, həmin vaxt Baqramyanın əmri ilə təyyarə işə salınmayıb və Həzi Aslanov vəfat edib. Yazıçı-jurnalist Musa Bağırov “Sərkərdənin taleyi” adlı kitabında yazır: “Beqiaşvili Həzi Aslanovun şəxsi həkimi olmuşdu…Beqiaşvili ilə mən Tbilisidə – onun evində görüşdüm. O dedi: “Aslanov yaralananda mən orada yox idim. Lakin 5 dəqiqə sonra özümü ora çatdırdım…Mən Həzinin yanına uzandım ki, öz qanımdan 500 qram ona köçürülsün. O, yavaş-yavaş özünə gəlməyə başladı…Onu Moskvaya aparmaq üçün xüsusi təyyarə gəldi. Həzinin xahişi ilə onu Moskvaya qədər mən müşayiət etməli idim. Amma məni zorla onun yanından ayırıb, başqa iş dalınca göndərdilər. Bu, əlbəttə, qəsdən edilirdi. Həzi Aslanov ölməməli idi. Yaralanandan sonra o, düz 23 saat sağ qaldı…”. Beqiaşvilinin fikirincə, Aslanov qətlə yetirilib”.
35 yaşında karyerasının yüksək zirvəsinə yetişdiyi bir vaxtda Baqramyanın cani əlləri onun həyatına son qoyub. Onu da qeyd edək ki, uzun illər Sovet ədəbiyyatında, mətbuatında Həzi Aslanovun həlak olmasının səbəbləri barədə belə yazılırdı: “1944-cü ildə Aslanovun 35-ci qvardiya tank briqadası Belorusiyanı, Pribaltika respublikalarını azad etmək uğrundakı vuruşmalarda xüsusilə fərqlənib. 1945-ci il yanvarın 24-də Həzi Aslanov Latviyanın Liepay rayonunda alman faşistləri ilə döyüşdə qəhrəmancasına həlak olub”. Halbuki, o, qeyri-döyüş şəraitində bu faciə ilə üzləşib.
Həzi Aslanov Böyük Vətən müharibəsi cəbhələrində göstərdiyi şəxsi igidlik və qoçaqlığına görə 3 “Qırmızı bayraq” ordeni, 2-ci dərəcəli Suvorov ordeni, Aleksandr Nevski ordeni, 1-ci dərəcəli Vətən müharibəsi ordeni, 2 “Qırmızı ulduz” ordeni və medallarla təltif olunub. 1944-cü ildə general-mayor H.Aslanov Belorusiya cəbhəsindəki şücaətinə görə ikinci dəfə yüksək ada təqdim edilsə də, SSRİ hərbi rəhbərliyində təmsil olunan erməni generalı İ.Baqramyan buna maneçilik törədib. Bu ədalətsizlik ölümündən 47 il sonra, 1991-ci ildə ona ikinci dəfə Sovet İttifaqı Qəhrəmanı adı verilməklə aradan qalxıb...
Azərbaycan xalqı da, Azərbaycan rəhbərliyi də faşizmə qarşı mübarizə aparmış Azərbaycan oğlunun xatirəsini əziz tutur, bizim torpaqlarımızda separatçılara, faşist qalıqlarına, neofaşistlərə isə heç zaman yer yoxdur. Baqramyan sonunculardandır, yaşamı boyunca antiazərbaycan mövqeyi tutub, Azərbaycana, azərbaycanlılara düşmən kəsilib. SSRİ-nin hərbi struktrurunda təmsil olunarkən azərbaycanlıların yüksək vəzifə pillərinə gedən yollarını kəsib. Belə bir adamın abidəsinin bizim torpaqlarda nə işi var?
İradə SARIYEVA
