Salamov Vüsalın arzusu - FOTO
Vüsal Yəhya oğlu 1993-cü il 21 sentyabrda Bakının Buzovna qəsəbəsində anadan olub. Xəzər layla deyib ona anasıyla birgə. Xəzri, gilavar sığal çəkib saçlarına... 2000-2011-ci illərdə Buzovnada Birinci Qarabağ Savaşının qəhrəmanı Əfqan Əliyev adına 125 nömrəli tam orta məktəbdə təhsil alıb. Məktəbin sevilən, seçilən şagirdlərindən olub Vüsal. Məktəbi əla qiymətlərlə bitirib. Musiqini də sevib Vüsal. 4 nömrəli Uşaq İncəsənət musiqi məktəbində skripka sinfində təhsil alıb. “Musiqi duyumu o qədər gözəl idi. Onun ifası sehrli idi elə bil, özünə bənzəyirdi” - deyirlər Vüsalın ifasını eşidənlər. Musiqi müəllimləri onun istedadlı olduğunu xüsusi vurğuladılar.
Sinif rəhbəri Gülarə Salami: Hər şagird, hər məzun müəllimlər üçün əzizdi. Ən dəcəl məzunumuzun belə uğur qazanmasını istəyirik. Vüsal isə tamam fərqli idi. İbtidai sinifdən seçilirdi. Bütün məktəb onunla fəxr edirdi. İbtidai sinifdən diqqət çəkən, adı dilimizdən düşməyən şagirdlərimiz olur Vüsal kimi. Hərtərəfli, zəngin dünyası vardı.Bütün tədbirlərdə, bilik yarışlarında seçilərdi. Muzeylərə, teatra getməyi sevərdi. O qədər həyat dolu, işıqlı idi. Arzularının sərhəddi yoxdu. Gözəl nitqi vardı. Qarabağ mövzusu onun həyatının ana xətti idi. Vətəndən danışanda silahlanmış əsgərə bənzəyirdi.
Həqiqi Hərbi xidmətini 2013-cü ildə Murovda manqa başçısı kimi başa vurduqdan sonra Azərbaycan Maliyyə və İqtisad Kollecində təhsil alır. Elmi konfranslarda, bilik yarışmalarında, müxtəlif layihələrdə uğur qazanır. Prezidentin fərmanı ilə keçirilən “Yüksəliş” proqramının iştirakçısı olur. 30000 iştirakçı arasında seçilir, onluğa düşür.Neçə-neçə elmi məqalənin, mühazirənin müəllifi idi Vüsal Salamov.
Hamı “mükəmməl idi” dedi.
Həmişə qaliblər sırasında oldu.
Torpaqlarımızın azadlığı uğruna savaşda da məğlub ola bilməzdi Vüsal. Qalib oldu Vüsal. Zəfər tarixi yazdı.
Şəhriyar Əliyev Vüsalın ən yaxın dostlarındandır: 2016-cı ildən NB qrup ASC kimya sənaye birliyində birlikdə işləmişik. Dost, qardaş olmuşuq. İşlə bağlı ezamlarda da birlikdə olurduq. Savadlı idi, işi ilə fərqlənirdi. Dəfələrlə təşəkkürnamə, fəxri-fərman, mükafatlar alıb. Növbə rəisi idi. Az zamanda nail olmuşdu buna. İnsan kimi də bir başqaydı. Dost idi, qardaş idi Vüsal mənim üçün. Tək mənim yox, bütün kollektivin əzizi idi. Hamının hörmətini qazanmışdı. Hamının problemini həll etməyə çalışırdı. Mənim üçün ondan danışmaq, yoxluğuna inanmaq çox çətindi. Tovuz hadisələrində könüllü qeydiyyatdan keçmişdi. Torpaqlarımızın işğalından tez-tez danışardı. Savaş başlayan gündən döyüşə getməyə can atırdı. Bir-neçə gün sonra çağırış gəldi ona. “Niyə mən döyüşməyim, niyə torpağımız ermənidə qalsın?” deyirdi tez-tez. Döyüşdə də birinci olmağa can atırdı... Hər gün danışırdıq. Oktyabrın 12-dən sonra telefonu susdu...-deyib Şəhriyar da susur. Bilirəm ki, kövrəlib.
Sonra “Bu günümüzü Vüsal kimi oğullara borcluyuq”- deyir astaca.
Bütün uşaqlar kimi gizlənqaç, futbol, qartopu oynayanda, əla qiymətlər alanda sevinib Vüsal. Böyüdükcə sevincinə kədər qarışıb. “Torpaqlarımız ermənilərin əlində necə qala bilər?”-sualı beynində dolaşıb həmişə. Müharibə başlayan kimi dostu Ağa Əmi Heybətovla birlikdə könüllülərin sırasına qatılıb. Füzuli və Suqovuşan uğrunda döyüşlərdə də seçilib Vüsal. Ən ağır döyüşlərdə igidlik göstərib. Düşmənin neçə-neçə canlı qüvvəsini, texnikasını məhv edib.
13 oktyabrda Suqovuşan uğrunda döyüşlərdə şəhidlik zirvəsinə ucalıb. Anası ilə də son dəfə 12 oktyabrda əlaqə saxlayıb, ürək-dirək verib, “torpaqlarımızı azad edirik” deyib.
Gülçöhrə Salamova: Yeganə oğul payımdı. Çox şirindil, qayğıkeş, çalışqan idi. Qeyrətliydi mənim oğlum. Torpaqlarımızın işğalda olması qüruruna toxunurdu. Heç cür barışa bilmirdi. Savaş başlayanda dedi ki, ana, döyüşə gedəcəm, torpaqlarımızı azad edəcəyik. Sən narahat olma. Düşün ki, bunda mənim də payım olacaq. Mənimlə qürur duyacaqsan. Həmişə başımızı uca edib. Heç yersiz hərəkəti olmayıb ki... Mən oğlumla həmişə qürur duymuşam...İndi də qürur duyuram balamla...Bütün şəhidlərimizlə, igid oğullarımızla qürur duyuram.
Bu ananın göz yaşındakı ağrını yaşamaq necə çətindi...Qələbə sevinci qədər böyükdü bu ağrı.
Yəhya ataya, tək qardaşını itirən Tünzalə xanıma necə təsəlli verəsən? Olmur...
“Vətən sağ olsun” - deyir ata.
“Qürurunu qorudu. Qürurumuzu qorudu qardaşım” - deyir Tünzalə xanım.
“Yurdun ərazi bütövlüyü uğruna bir can nədi ki?” deyən Vüsal bu yolda şəhid olmağa hazır idi. Hərbi hissə qarşısında qoyulan tapşırıqlara hədsiz məsuliyyətlə, diqqətlə yanaşıb. Bütün döyüş tapşırıqlarını yerinə yetirib.
Əmrah Əmrəli oğlu Mirzəyev 1995-ci ildə Bakıda anadan olub: Könüllü olaraq vətənin müdafiəsinə yollandım Vüsal kimi. Az bir zamanda illərin dostu olmuşduq elə bil. Müharibədən danışmaq ayrıdı, müharibədə olmaq bir başqa. Bəzən qorxu da olur, çaşqınlıq da. Vüsal özünü itirməzdi. Qorxmaz idi, amma müharibə buna baxmır, qurbansız olmur. Suqovuşan istiqamətində çox çətin döyüş gedirdi. Oktyabrın 10-dan sonra ayrı-ayrı istiqamətlərdə hücuma keçməli olduq. İmkan olan kimi ona zəng edirdim. Əlaqə yarada bilmirdim. 21-də yaralandım. Naftalan şəhər xəstəxanasında müalicə alarkən ondan xəbər tutmağa çalışdım. Və şəhid olduğunu öyrəndim. Çətindi döyüş dostunu itirmək. Ağır döyüşlər idi. Necə oğullar itirdik. Əvəzində torpaqlarımızı-vətəni qazandıq. Hər birimiz bu yolda şəhid olmağa hazır idik.
Azərbaycan Respublikası prezidentinin sərəncamı ilə “Vətən uğrunda”, “Suqovuşanın azad olunmasına görə”, “Cəsur döyüşçü” medalları ilə təltif olunub Vüsal.
Vüsalın bir müqəddəs arzusu olub: Torpaqlarımızı azad etmək. Vətən - Qarabağ onun həyat hekayəsinin mövzusu idi. Bu hekayənin sonuna qələbə yazdı Vüsal.
6 gün neytral zonada qalandan sonra ailəsinə şəhidlik zirvəsinə ucaldığını dedilər. Uşaqlıq dostu Ağa Əmi Heybətovdan bir həftə sonra-31 oktyabrda Buzovna Şəhidlər Xiyabanında torpağa qovuşdu.
Sinif rəhbəri Gülarə müəllimə bir də dedi ki, Vüsal anadan qəhrəman doğulmuşdu. torpaqlarımızın vüsalına can atırdı. Arzusuna çatdı. Onun haqqında keçmiş zamanda danışmaq istəmirəm. Elə bilirəm səfərdədi, bir gün qayıdacaq.
Əlbəttə, Gülarə müəllimə Vüsal azad etdiyi torpaqlardadı. Orda yaşayacaq, orda doğulan, böyüyən uşaqlarla birgə hər gün qayıdacaq.
İndi də o gözəl gözləri bizim əlimiz yetməyən ucalıqdan baxır Azərbaycana , “mən burdayam” deyir.
Kamalə Abiyeva
