20 il yerində saymış partiya sədrlərimiz Kılıcdaroğluna yol göstərirlər…
Əhəd Məmmədli: “Adamın özü 30 ildir uğur qazanmayan bir partiyanın sədridir, ancaq digər ölkədəki partiyada baş verən sədr dəyişikliyini təqdir edir”
Bizim bir çox müxalif partiya sədrləri və funksionerləri Türkiyənin ana müxalifət partiyasında sədr dəyişikliyini təqdir edən açıqlamalar verir. Bunu təkcə CHP miqyasında deyil, bütövlükdə Türkiyə üçün böyük hadisə adlandırırlar.
Məlum olduğu kimi, CHP qurultayında keçirilmiş şəffaf seçki yarışında CHP parlament fraksiyasının rəhbəri Özgür Özəl CHP-nin əvvəlki sədri Kamal Kılıcdaroğluna səs çoxluğu ilə qalib gələrək CHP-nin yeni sədri seçilib. Bu hadisə deyilən istiqamətdəki müzakirələri daha da qızışdırıb.
Ümumiyyətlə, bizdəki müxalifət partiyaları və onların “liderləri” başqa ölkələrdəki siyasi proseslərdən, bu və ya digər müxalifət partiyasında keçirilən qurultaydan, seçkidən, həmin partiyaların uğurundan, qələbəsindən və s. ağız dolusu danışmağı çox sevirlər. Hətta arada onlara tövsiyə verməyi belə unutmurlar. Ancaq özlərinə, özlərindəki partiyadaxili proseslərə, seçkilərə, “uğurlara” gəlincə susurlar. Dəyişikliyi təqdir edənlərin özləri 20-30 ildir partiya sədrliyindın kənara çəkilmirsə, onların belə müzakirələrə qatılmaq haqları varmı?
Ağ Partiyanın funksioneri, politoloq Əhəd Məmmədli “Bakı-Xəbər”ə açıqlamasında bildirdi ki, bu məsələyə bir neçə aspektdən baxmaq lazımdır: “Adamın özü 30 ildir uğur qazanmayan bir partiyanın sədridir, ancaq digər ölkədəki partiyada baş verən sədr dəyişikliyini təqdir edir. Bu, siyasi etikadan kənar davranışdır. Bizim bəzi partiya sədrləri özlərini gizli yox, açıq səsvermə ilə sədr seçdirirlər. Özü də alternativləri olmur. İndi durub CHP-dəki yüniliyi alqışlayır. Yaxşıdırsa, özü niyə etmir? Digərləri də demokratiyanı rəhbər tutub, güya səsləri dəyişir. Ancaq elə bir liderlik institutu yaradırlar ki, partiya yenə həmin adamın əlində olur. Nəticədə partiyalar zəifləyə-zəifləyə gedir. Siyasət nəticəni sevir. Görünüş məsələni həll etmir. Bizdəki müxalif partiyaların heç birinin təqdir ediləsi nəticəsi yoxdur. Bu siyasətin yanlışlığını bilirlər, ancaq etiraf etmirlər.
Bəs, bizim ictimai sektor niyə azarkeş kimi davranır, siyasi partiya üzvləri niyə təhlil etmir, öyrənmir, ancaq kimisə söyür, kiminsə hakimiyyətdən getməsini və ya qalmasını arzu edirlər?
Çox sadə səbəbdən. Bizim 20-30 illik partiya sədrlərimiz belə istəyir. Onlara yetkin bilikləri olan siyasi fəallar lazım deyil. Cahilləri idarə etmək rahat olur”.
Dağınıq və pərakəndə halda olan müxalifət partiyaları, liderlərinin yarıtmaz siyasəti ilə, daha böyük və acınacaqlı vəziyyətlə üzləşməkdədir. Fəaliyyətlərini ancaq sosial şəbəkələr üzərində qurmaqla mövcud ağır durumlarını daha da ağırlaşdırırlar. Yenilikdən, müasir dövrün dəyişikliklərindən uzaq olan müxalifət hələ də meydan təfəkkürü ilə yaşamaqda və fəaliyyət göstərməkdədir. Bu da, təbii olaraq, müxalifətin siyasi proseslərdə uğursuzluğa düçar olmasını şərtləndirən amillərdəndir. Mövcud ağır vəziyyəti dəyişmək üçün müxalif partiyaların rəhbərliyinə yeni simalar və yeni qüvvələr gəlməlidir. Bir növ bu şəxsləri bəxtlərini, yəni şanslarını yoxlamağa cəhd göstərənlər adlandırmaq olar. Meydana siyasi reallıqları düzgün dərk edən və xaricdən asılılığı olmayan yeni gənc liderlər çıxmalıdır. Lakin bugünkü reallıqda müxalifət düşərgəsində "yeni simaları" görmək və ya cəmiyyətə təqdim etmək mümkün deyil. Çünki siyasi arenaya çıxan yeni simalar indiki korlanmış müxalifət funksionerlərinin cərgəsində əriyərək sıradan çıxır və ya elə onların bir tayı olurlar.
Məhəmmədəli QƏRİBLİ
