Qərbin “məxməri inqilab” hədəfi kimi seçdiyi Serbiyanın “böyük günahı”...
Ramil Hüseynov: “Qərb onun diqtəsi ilə hərəkət etməyən ölkələrə qarşı ənənəvi metodlardan istifadə edir”
Məlum olduğu kimi, Serbiyada dekabrın 17-də keçirilmiş parlament seçkilərinin nəticələri ilə razılaşmayan “Serbiya zorakılığa qarşı” müxalifət blokunun tərəfdarları Belqrad administrasiyası binasının qarşısındakı pilləkənləri zəbt edərək, ona bitişik küçəni bağlayıblar.
Etirazçılar şüşələri sındıraraq binanın qapı və pəncərələrinə səki daşları atıb, içəri keçməyə cəhd ediblər, polis gözyaşardıcı qazdan istifadə edib.
Yaşananlarla əlaqədar Serbiya prezidenti Aleksandar Vuçiç Milli Təhlükəsizlik Şurasının təcili iclasını çağırıb. Dövlət başçısı yerli teleknallara müsahibəsində bildirib ki, ölkədəki iğtişaşlar Qərbin indiyədək bir çox ölkədə sınaqdan çıxardığı növbəti “rəngli inqilab” ssenarisindən başqa bir şey deyil. Prezidentin sözlərinə görə, bir çoxları Belqradın anti-Rusiya sanksiyalarına qoşulmasında israr edərək Serbiyaya öz iradələrini yeritməyə çalışırlar, lakin rəsmi Belqrad bundan sonra da müstəqil siyasət yürütməyə davam edəcək. Digər tərəfdən, neçə illərdir Qərb Serbiyanı Kosovonun müstəqilliyini tanımağa məcbur etmək istəyir. Hətta bu ilin oktyabrında Fransa, Almaniya liderləri açıq şəkildə Belqradı Kosovonu tanımağa çağırıblar. Təkcə Fransa və Almaniya deyil, ABŞ dövləti də Serbiyanı “cəzalandırmağa can atır”. Belə ki, Ağ Ev USAİD xətti ilə Qərbin diqtəsini yerinə yetirməyən ölkələrdə iğtişaşlar törətmək, loyal hakimiyyətlərin qurulmasına nail olmaq siyasətini davam etdirir. Sirr deyil ki, Serbiya da okeanın o tayında “qara siyahı”ya salınan dövlətlərdəndir.
“Belqrad ABŞ-ın dediyi ilə hərəkət etmədiyi üçün Vuçiçi “məxməri inqilab”la devirmək istəyirlər”
Sözügedən məsələ ilə bağlı “Bakı-Xəbər”ə açıqlama verən “Yeni Xətt” Müstəqil Siyasi Tədqiqatlar Mərkəzinin rəhbəri Ramil Hüseynov hesab edir ki, Qərb onun diqtəsi ilə hərəkət etməyən ölkələrə qarşı ənənəvi metodlardan istifadə edir: “Serbiyada baş verənlər də bundan irəli gəlir. Əvvəla, Serbiya Cənubi Slavyan dövlətləri ailəsinə mənsub dövlətdir. Serbiyanın tarixən Rusiya ilə yaxın münasibətləri var və bu, bu gün də davam edir. SSRİ süqut edəndən sonra əksər Şərqi Avropa ölkələri Qərbə inteqrasiya yolunu tutdu, Avropa İttifaqına, NATO-ya üzv oldular. Serbiya bu yöndə tələsmədi. Düzdür, Serbiya Avroittifaqa inteqrasiya olunmaq istəyir, amma Brüssel buna tələsmir. Yuqoslaviya 1992-ci ildə parçalanandan sonra Balkanlarda böyük fəlakət baş verdi və etnik qarşıdurma kəskinləşdi. Bir müddət keçəndən sonra ABŞ bununla kifayətlənmədi Kosovanın Serbiyadan qopmasını himayə etdi. Bununla əlaqədar 1999-cu ilin martından başlayaraq 78 gün Serbiyanı bombardıman etdilər. Nəticədə Kosovoya beynəlxalq qüvvələr yeridildi. 2008-ci ildə də Kosovo müstəqilliyini elan edib. İndiyə qədər ABŞ başda olmaqla 100 ölkə Kosovonu tanıyıb. Rusiya, Çin və digər ölkələr Kosovonu tanımayıb. 2006-cı ildə də Çernoqoriya Serbiyadan ayrıldı və bu ölkənin açıq dənizə çıxışı bağlandı. Yəni Serbiyanın. Görünür, bütün bunlarla Qərb kifayətlənmir. Məsələ ondadır ki, Serbiya müstəqil siyasət yürüdür. Serbiya Ukrayna müharibəsi ilə əlaqədar Rusiyaya qarşı sanksiyalara qoşulmur, rus qazından imtina etmir. Beynəlxalq qurumlarda Rusiyaya qarşı qəbul olunan qərarların lehinə səs vermir. Düzdür, Rusiyanın Serbiya ilə birbaşa sərhədi yoxdur. Yəni Moskvanın Belqrada təzyiq göstərmək, müdaxilə etmək imkanı yoxdur. Lakin Belqrad ABŞ-ın dediyi ilə hərəkət etmədiyi üçün Vuçiçi “məxməri inqilab”la devirmək istəyirlər. Məsələnin kökündə dayanan amil budur. Azərbacan da müstəqil siyasət həyata keçirdiyi üçün 2005, 2011-ci illərdə ölkədə “rəngli inqilaba” cəhdlər oldu, amma alınmadı. Baxmayaraq ki, ərazilərimiz işğal altında idi”.
Vidadi ORDAHALLI
