"Kiçik, qalibiyyətli müharibə, hədəf Zəngəzurdur" - Ermənistan qorxur, sazişi isə imzalamır...
Azərbaycan və Ermənistan arasında müharibə olmayacaq - bunun üçün heç bir əsas yoxdur, sülh olacaq. Bunu Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan ölkə parlamentində bildirib. O əmindir ki, həm Ermənistan, həm də Azərbaycan xalqı sülh içində yaşamağa layiqdir.
Baş nazir həmçinin sülh gündəliyini təhlükə altına qoya biləcək bəyanatlar verməməyə çağırıb. Amma bunlar fonunda Azərbaycanın hərbi büdcəsinin artması Ermənistanda böyük qorxuya səbəb olub.
Maliyyə Nazirliyinin açıqladığı 2026-cı il və sonrakı üç il üçün dövlət və icmal büdcələrinin ortamüddətli proqnoz göstəricilərində qeyd olunur ki, gələn il dövlət büdcəsinin gəlirləri 39 milyard 251 milyon 300 min manat, xərcləri 42 milyard 230 milyon manat olacaq. Beləliklə, 2025-ci illə müqayisədə 2026-cı ildə dövlət büdcəsinin gəlirləri 895 milyon 300 min manat, yaxud 2,33 faiz, xərcləri 822 milyon 400 min manat, yaxud 1,98 faiz artacaq. Qeyd edək ki, Azərbaycanın 2025-ci il dövlət büdcəsinin gəlirləri 38 milyard 356 milyon manat, xərcləri 41 milyard 407 milyon 600 min manat məbləğində təsdiq edilib. Gələn il üçün proqnozlaşdırılan müdafiə və milli təhlükəsizlik xərcləri məlum olub. Gələn il bu sahəyə 8 milyard 110 milyon 642.2 min manat ayrılması proqnozlaşdırılır. Müdafiə və milli təhlükəsizlik xərcləri 2027-ci ildə 7 milyard 345 milyon 473.2 min manat, 2028-ci ildə 6 milyard 979 milyon 393.1 min manat, 2029-cu ildə 7 milyard 402 milyon 393.9 min manat olacaq. Gələn il üçün artan hərbi xərclər Ermənistanda böyük qorxu yaradıb. Bu xüsusda “armenianreport” portalı yazır: “Gələn il üçün Azərbaycanın müdafiə və milli təhlükəsizliyinə proqnozlaşdırılan xərclər məlum olub. Bu, ölkənin 2026-cı il və sonrakı üç il üzrə dövlət büdcəsi layihəsinin xərc göstəricilərində funksional təsnifat səviyyəsində öz əksini tapıb. Gələn il bu sahəyə 8 milyard 110 milyon 642,2 min manat vəsaitin ayrılması nəzərdə tutulur. Bu, indiki məzənnə ilə təxminən 4,8 milyard dollar dəyərindədir. Bu məbləğ çox böyükdür və Azərbaycan ordusunu gücləndirir. Bəs bu qədər böyük vəsaitlər ordunun gücləndirilməsinə nə vaxt xərclənir? Cavab bəllidir - müharibəyə hazırlıq gedəndə. Azərbaycan kiminlə döyüşəcək? Onun Rusiya ilə müharibə planı yoxdur. Bu iki ölkə arasında bir sıra çəkişmələrə baxmayaraq, münasibətlərdə hər şey çox yaxşıdır. Bakı mediasının Ermənistan-İran hərbi təlimlərinə əsəbi reaksiyasına baxmayaraq, İranla da Azərbaycan savaşmayacaq. İranın nümayəndə heyətləri Bakıya tez-tez gələn qonaqlara çevrilib və İran İslam Respublikasının prezidenti də yaxın vaxtlarda ora gəlmək niyyətindədir. Yeri gəlmişkən, o, etnik azərbaycanlıdır. Deməli, sərhədlərin bağlanması və çoxlu qarşılıqlı iddialar olsa belə, burada da müharibə ehtimalı yoxdur. Azərbaycan aydın şəkildə nəyəsə hazırlaşır. Amma tam olaraq nəyə? İsrailin baş naziri Netanyahunun planlarına zidd olaraq Trampın İrana qarşı hərbi kampaniyaya başlamayacağına inanmağa əsas var. Deməli, burada da Azərbaycanın hərbi potensialını artırmaq üçün heç bir əsası yoxdur. İsrail xatırlayırıqsa, Türkiyə ilə münaqişəsində Azərbaycanın vasitəçilik xidmətlərinə razılıq verib.
Gürcüstana gəlincə, onun prezidenti Mixail Kavelaşvili ilk rəsmi səfəri ilə Bakıya gəlib. O, Azərbaycan prezidenti və baş naziri ilə görüşlərində birmənalı olaraq bir-biri ilə müharibədən deyil, geniş spektrli məsələlər üzrə strateji əməkdaşlığın genişləndirilməsini diqqət mərkəzinə götirirlər. Bir sözlə, bu istiqamətdə də Azərbaycanda hər şey əladır. Nə qalır? Cavab bəllidir - bizim ölkə. Azərbaycan yeni, “kiçik, qalibiyyətli müharibəyə” hazırlaşır. İstiqamət də aydındır – Zəngəzur. Baxın, “dəhlizin” işə salınması üçün bütün lazımi infrastrukturun tikintisi artıq finiş xəttinə çatıb. Türkiyə dünyada geosiyasi çəkisini artırır və bunu ABŞ prezidenti Donald Trampın özü də vurğulayır. Müvafiq olaraq, bütün bunlar Azərbaycanın həyata keçirmək istədiyi planlar üzrə artıq özünü xarici, geosiyasi örtüklə təmin etdiyini deməyə əsas var. O zaman kimə arxalanırıq? Rusiya istisna olunur, ABŞ da. Onlar indi tamam başqa işlə məşğuldurlar - Ukraynanı parçalamaq. Bundan əlavə, xatırlayırıq ki, Tramp əvvəlki prezidentlik dövründə Qarabağ savaşını dayandırmaq üçün heç nə etməmişdi.
Bəli, biz Avropa Sülh Fondunun Ermənistana göstərdiyi dəstəyə görə çox minnətdarıq. Ancaq düzünü desək, bu, sırf göstəricidir. Ayrılan 10 milyon avro Azərbaycanın ordusuna xərclədiyi milyardlarla dollarla müqayisədə sadəcə gülməli məbləğdir. Deməli, burada da özünü aldatmağın mənası yoxdur. Bu halda Fransaya ayrıca bel bağlamalıyıqmı? Çox şübhəlidir. Bəli, biz yenə də çoxlu dəstək sözləri, Azərbaycanın hərəkətlərinə qarşı çoxlu qınaqlar eşidəcəyik. Amma biz başa düşməliyik ki, Fransanın sosial-iqtisadi problemlərində artım var və bu, artıq Emmanuel Makronun reytinqinin yenidən düşməyə başlamasına təsir edir. Üstəlik, etiraf etmək nə qədər acı olsa da, biz dəfələrlə əmin olmuşuq ki, Azərbaycandan təcavüz olacağı təqdirdə Fransadan real hərbi yardım gözləməyə dəyməz. Amma Ermənistan daxilində hadisələrin bu cür dönüşünə sevinəcək qüvvələrin xalqın qarşısına çıxıb. Onların “Biz sizə xəbərdarlıq etdik!” deməsi problemi daha da dərinləşdirir. Onlar xalqdan oğurlanan milyardları məmnuniyyətlə xalqın narazılığını özlərinə lazım olan istiqamətə yönəldəcəklər. Bu faciəvi səhv olardı, amma hansı ölkə bunu etməyib?! Ukraynaya baxın. Orada həm keçmiş məhbusu, həm də keçmiş komediya ustasını prezident seçdilər. Ədalətli, demokratik seçkilərdə bunu etdilər. Bizdə onu da etiraf etməliyik ki, hakimiyyət özünə qarşı ittihamlar üçün çoxlu səbəblər göstərib. Bütün bunlar birlikdə götürüldükdə ən dəhşətli proqnozlara əsas verir. Bəli, hələlik bunlar yalnız proqnozlardır, reallıq deyil. Lakin bu anlayışlar arasındakı xətt sürətlə daralır”.
Samirə SƏFƏROVA
