Qardaş xalqlar ədəbiyyatı - özbək ədəbiyyatı...

Özbək şairi Rahmat Babacanın və şairə Lətafət Əmirovanın Azərbaycan dilinə tərcümə olunmuş şeirlərinin «Qardaş xalqlar ədəbiyyatı - özbək ədəbiyyatı» rubrikası çərçivəsində dərc edirik.
Şairə Lətafət ƏMİROVA
Özbəkistan Respublikası
Dəli
Aşiq mənəm… Eşqlə doğuldum…
Qəlbim alov... Bədən ələnqə.
Mən özümü sevgiyə gömdüm,
Bürüməyin indi kəfənə.
Məşuq mənəm… Hər dəfə sərhoş,
Onun adın şərabtək içdi.
Baxışına sığındım hər dəfə,
Ayağına yıxıldım… Öpdüm…
Derviş mənəm… Məkansiz... Yersiz...
Ürək tikdim! Ona gizləndim.
Biri satdı məni bəlkə də,
Qəlbdən çıxdım… Sevdim, qırıldım.
Məğlub mənəm… Və qalib mənəm…
Çox qazandım, çoxca uduzdum.
Bisatimda – ürəyim idi…
Mən onu da sənə tutdurdum!
Unutamazsan
İllər keçəcəktir, keçir mövsümlər,
Taqdir deyəməzsən, yox, qəbul etəməzsən.
Əlindən də gəlməz, ürək ağrıyır,
Məni unutmazsan, unutamazsan.
Qucaqlarsan dizini, kirpik tərpədəməzsən,
Göyə baxarsan, heç öyrəşə bilməzsən,
Gözündən yaş süzər, xəyal dizginsiz,
Məni unutmazsan, unutamazsan.
Keçmişi düşünür, məni axtarırsan,
Xəyal ağacını yıxa bilməzsən,
Təəssüf, qayıdamazsan, qayıda bilməzsən,
Məni unutmazsan, unutamazsan!
Yuxuların dalaşır adım çağıraraq,
Günlərin səhv düşür izimdən gələrək,
Bağışla, qəlbini geri verəmədim,
Məni unutmazsan, unutamazsan!
Özbək dilindən tərcümə etdi: Rəhmət Babacan
***
Rəhmət BABACAN
Özbəkistan Respublikası
Şair, tərcüməçi, “İstirab fısıltısı” və
“Üzbə-üz” adlı şeir kitablarının müəllifi.
Ruhum ağrılardan qıvrılır yenə
Ruhum ağrılardan qıvrılır yenə,
Vücudun soyuyub sönməyi vardır.
Bu suçsuz ürəyim sızlayır yenə,
Yenə yarın məndən dönməyi vardır.
Sənə gəlməkdəyəm könlümdə umud,
Gecəni, gündüzü düşünüb yordum:
Ya sözün kölgəli bəyaz bir bulud,
Ya qara gözlərin əzabın yurdu.
Sonra Allah dedim, bax, mən allahsız,
Köksümdə daşlaşdı bir qərar: – İlğım!
Hamı günahkardı, hamı günahsız,
Əzab dalımızca düşüb, yazığıq.
Bilirəm, yanında xətrim əzizdir,
Bu canın o cana enməyi vardır.
Asi ürəyimdə gözlənti izi,
Yenə yarın mənə dönməyi vardır.
Mən sənə məktublar yazdım
Mən sənə məktublar yazdım hər axşam,
Sözlər sehrlədi dörd bir yanını.
Ehtimal, üzünə sürtdün məktubu,
Ehtimal, dişlədin bal dodağını.
Bu dəmdə diksinib birləşdi ruhlar,
Həsrətlər bərabər qol-qola girdi.
Mən səni aradım dünyabadünya,
Sən də yol-yol gəldin mənim yanıma.
Qarşında qəlbini açıb tökər kim
Hərfbəhərf, sözbəsöz, məktubbaaməktub?
Bilmirəm, əzabmı, sevincmi bizə,
Eşq hansı məktubu sayacaq məqbul.
Ağlım vücudumda yanar, titrəyər,
Bu təsadüf vüsal xəyala dönər.
İndi hər nəfəsdə səslərəm canım,
Gəlsənə, gəlsənə, gəlsənə mənə.
Dar hücrəm doludur dilsiz kağızla,
İnlədi qələmdən ayrı əllərim.
Özünü şüşəyə çırpdı dünyanın
Qanadlı, qanadsız kəbutərləri.
Bağışla! Nə yazım, dilimdə söz yox,
Təəssüf, görmədin qəlbimdəkini.
Hansı asimana, yavrum, sevinclə,
Sənsiz gözlərimlə baxım mən indi?
Qələmi sındırdım, iş oldu tamam.
Bir sirri anlatdım, köhnədir, dinlə:
“Baxışımdan köçər baxışlarına
Könlümdə yazılan ən gözəl namə...”.
Mən sənə məktublar yazdım hər axşam...
Azərbaycan dilinə tərcümə etdi: Səlim Babullaoğlu