Ağdaşlı şəhidimizin atası: "Oğlum Mahsun Kırmızıgül kimi oxuyurdu, adını oğluna verdim"...
İsrafil İsrafilov: “Mahsun Kırmızıgül Anarın səsinə qulaq asıb dəhşətə gəldi, dedi ki, oğlumun səsi onun səsinə tamamilə oxşayır”
Fevralın 19-da Göyçay rayon Heydər Əliyev Mərkəzində Mədəniyyət Nazirliyi Respublika Xatirə Kitabı Redaksiyasının hazırladığı “44 gün - Tarixi zəfər” adlı kitabın I və II cildinin təqdimat mərasimi çərçivəsində tədbirdə iştirak edən bir neçə şəhdin valideyindən övladları ilə bağlı müsahiblələr götürdük.
Müsahibimiz 44 günlük Vətən müharibəsində qəhrəmanlıq göstərən, Vətən uğrunda şəhid olan Ağdaş rayonunun Orta Ləki kəndində doğulan şəhid Anar İsrafilovun atası İsrafil İsrafilovdur.
“Döyüşə yollananda da bizimlə vidalaşmamışdı
- Anar müharibəyə səfərbərliklə getdi. 31 yaşı vardı. Bakıda mühafizədə işləyirdi. Özü də idmançı idi. Boks idman növü ilə məşğul olurdu. Əsgərlik dövründə kəşfiyyatda olmuşdu, yaxşı kəşfiyyatçı idi. Dəfələrlə diplomlarla, fəxri fərmanlarla təltif olunmuşdu. Nümunəvi xidmətinə görə evimizə də təşəkkür məktubu göndərmişdilər.
- Müharibənin ilk günündən döyüşlərə qatılmışdı?
- Prezidentin çağırışından sonra, digər oğullarımız kimi, Anar da döyüşə getdi. Mən özüm açıq ürək əməliyyatı keçirmişəm. Amma mənim açıq ürək əməliyyatı keçirməyimə və iki övladı olmasına, üçüncü övladının isə yol gəlməsinə baxmayaraq, Anar Vətənin müdafiəsi üçün döyüşə getdi. Bir qızı, iki oğlu var.
- Üçüncü övladı oğlandır deyəsən...
- Bəli. Oğlum şəhid olandan sonra üçüncü övladı dünyaya gəldi. Oğluna Anarın öz adını qoyduq.
- Şəhidmizin döyüş yolu hardan keçib?
- Anarın döyüş yolu Cəbrayıldan başlayıb, Hadrut istiqamətindəki döyüşlərdə də olub. “Vodaprom” deyilən yer var, güclü, keçilməz istehkamlar orada olub. Eyni zamanda Füzulinin, Zəngilanın işğaldan azad edilməsi uğrunda döyüşüb. Müharibə gedən zaman onların qarşısını İran əsgərləri kəsib, sonra yenidən arxadan Füzuliyə qayıdıblar. 2020-ci ilin oktyabr ayının 25-də Füzuli rayonunun Yuxarı Əbürrəhmanlı kəndi uğrunda gedən döyüşlərdə şəhid olub. Şəhid olduqdan sonra medallarla təltif olunub. “Cəbrayılın azad olunmasına görə”, “Füzulinin azad olunmasına görə”, “Vətən uğrunda”, “Cəsur döyüşçü” medalları ilə təltif olunub.
- Müharibəyə gedərkən sizə xəbər verdi, yoxsa xəbərsiz getdi?
- Müharibə başlayanda hamıdan xəbərsiz Bakıya yola düşüb, qeydiyyatda olduğu Yasamal rayon səfərbərlik xidməti idarəsinə gedərək könüllü kimi qeydiyyatdan keçib, çağırışını gözləyib. Heç kimin də bundan xəbəri olmayıb, heç ailəsinin də. Hətta döyüşə yollananda da bizimlə vidalaşmamışdı. Bir də döyüş zonasına çatanda fürsət tapıb bizə harada olduğu barədə xəbər etmişdi. Səbəbini soruşanda isə əsl qəhrəman kimi cavab vermişdi: “Düşündüm ki, döyüşə getməyimə razı olmazsız deyə, mən də sözünüzdən çıxmamaq üçün gedə bilmərəm. Ona görə də heç kimə xəbər etmədim. Çünki Vətəni bu dar günündə tək qoya bilməzdim. Vətəni biz də qorumasaq, kim qoruyacaq?”. Bax, oğlum belə igid idi.
- Anar necə uşaq olub?
- Anar hələ uşaqlıqdan mərd və şücaətli olub. Elə Vətən qayğısını çəkən, dərdinə dərdlənib, sevincinə sevinənlər də həmişə mərd insanlar olur. Anar istər uşaqlıqda, istər gənclikdə, istər hərbi xidmətdə, istərsə də çalışdığı yerlərdə həmişə bu mərdliyi və qayğıkeş olmağı ilə tanınıb. Elə şəhid xəbəri gələndə də, həm əsgər yoldaşları, həm tanıyanlar, həm də müharibə yoldaşları göz yaşlarını saxlaya bilmir, mənə zəng edib onun necə mərdliklə, qorxmadan döyüşdüyündən danışırdılar, ondan ibrət aldıqlarını deyirdilər.
- Respublika Xatirə Kitabı Redaksiyasının nəşr etdiyi “44 gün - Tarixi zəfər” adlı kitabında Anar İsrafilov barədə də məlumat yer alıb. Ümumiyyətlə, bu kitablar, yazılar sizə necə təsir edir? Təsəlli verirmi?
- Şəhidlər barədə yazılan yazılar, onlar haqda qəzetlərdə, jurnallarda, kitablarda məqalələr çap olunması, verilişlər, filmlər çəkilməsi bizim üçün bir növ təsəllidir. Şəhidlərin adlarının anılması, onların unudulmaması ailələri üçün təsəllidir ki, övladları yaddan çıxmır. Xatirə kitabının həyata keçirdiyi bu işlər də bizə təsəlli olur. Bilirik ki, bizdən sonra da övladlarımız yaddan çıxmayacaq.
- Ziyarətçiləriniz çox olur?
- Bəli. Gəlib bizə tez-tez baş çəkirlər, insanların, təşkilatların bizimlə əlaqə saxlaması, evimizə gəlməsi bizim üçün çox önəmlidir. Bundan bir az təsəlli tapırıq. Sağ olsun camaatımızı. Camaatımız, xalqımız bizə çox diqqətlidir. Hələ bir gün evimiz boş qalmayıb. Hər gün yanımızda olublar. Evdə qonaq olanda, yanımızda adam olanda bir növ təsəlli tapırıq. Amma qonaq gedəndən, özümüz evdə tək qalandan sonra gecəni səhərə açmaq bizim üçün çox ağırdır, çox məşəqqətlidir.
İndi Anarın üçüncü övladı da dil açır. Balaca Anar böyüyür.
- Anar təkcə idmanla məşğul olurdu, yoxsa başqa istedadı da vardı ki, onu insanların çoxu bilmir?
- Anarın çox gözəl səsi vardı. Türkiyə müğənnisi Mahsun Kırmızıgülün səsi ilə oxuyurdu. Səsi onun səsinə çox bənzəyirdi...Anarın arzusu o idi ki, oğluna ya Mahsun Kırmızıgülün, ya da Mühariz İbrahimovun adını qoysun. Qismət olmadı. Oğluna öz adını qoydum. Mən Mahsun Kırmızıgüllə də görüşdüm. Mahsun Kırmızıgül Anarın səsinə qulaq asıb dəhşətə gəldi, dedi ki, oğlumun səsi onun səsinə tamamilə oxşayır.
- Qəhrəmanlardan kimdən örnək götürmüşdü?
- Milli Qəhrəman Mübariz İbrahimovun fanatı idi. Həmişə onun kimi fərqlənməyi, şəhid olmağı arzuladığını deyirdi. Mübarizin qisasını almağı özünə hədəf də seçmişdi. Hətta döyüş paltarına, hamıdan fərqli olaraq, öz adını deyil, Mübariz İbarhimovun adını yazdırmışdı. Anar özü də Mübariz İbrahimova bənzər pəhlivan cüssəli oğlan idi. O hərbiçi, əsgər deyildi, 31 yaşında döyüşə getdi. Özü də müharibə başlayandan sonra getdi. Qismətinə şəhidlik düşdü. Ağdaş rayonunun Orta Ləki kəndində Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
İradə SARIYEVA
