Bu beynəlxalq təşkilatlar 2000-ci ildən sonra Azərbaycanı belə vəziyyətə salmaq istəyirdilər...
Abutalıb Səmədov: “Hər il Azərbaycan müxalifətinə və QHT-lərə milyonlarla dollar pullar xərcləndi, yardımlar edildi ki, onlar ələ alınsın və Qərbin maraqlarına xidmət istiqamətində fəaliyyət göstərsinlər”
Azərbaycan dövlət müstəqilliyini bərpa etdikdən sonra həm region, həm də Qərb dövlətlərinin, onların beyin mərkəzlərinin, fond və institutlarının hədəfində olub. Bu fikri təsadüfən söyləmirik. Yaşadığımız dönəmdə ayrı-ayrı beynəlxalq təşkilatların “humanitar” jestlərinin şahidi olmuşuq.
Əslində isə, onların məqsədi Azərbaycanda öz təsirlərini gücləndirmək olub. Təbii ki, bütün gücü ilə cəmiyyətimizə nüfuz etmək istəyən bəzi təşkilat və institutlar qara niyyətlərini büruzə verməkdən çəkinməyiblər. Biz o qurumların siyahısına baxsaq görərik ki, onlar arasında Azərbaycanın xoş gələcəyini görmək istəyən bir dənə də olsun təşkilat olmayıb. Araşdırmalar zamanı məlum olur ki, 2000- ci illərdən başlayaraq ABŞ-ın USAİD, Fridrix Nauman və digər fondların Azərbaycanda əsas fəaliyyətləri ölkə içində xaos, qarşıdurma, itaətsizlik yaratmağa yönəlmişdi və onlar bu istiqamətdə çox çirkli fəaliyyət həyata keçirmək yolunu tutmuşdular. Təbii ki, onların əsas hədəflərindən biri vətəndaş cəmiyyəti institutlarını özlərinə cəlb etmək və onlar vasitəsilə cəmiyyətimizdə öz maraqlarına uyğun təbliğat qurmaq olub. Dövləti zəiflətmək, gücdən salmaq, inkişafının qarşısını almaq niyyəti güdən bu qurumlar elə əhval yaratmaq istəyirdilər ki, dövlət də, xalq da torpaqlarımızın işğalda olması faktı ilə barışsın və onu geri qaytarmaq barədə düşünməsin. Dövlətimizin gücdən düşməsini istəyirdilər ki, ərazilərini işğaldan azad etmək gücü olmasın. Çox təəssüf ki, adı bəlli təşkilatların məqsədi bu olub və bu yöndə çalışıblar. Amma onların heç bir çirkin niyyəti həyata keçmədi.
“...Onları mövcud reallıqlarla barışmaq istiqamətində yönləndirmək üçün müxtəlif fondlar qızğın fəaliyyətə başladılar”
“Alyans” strateji araşdırmalar mərkəzinin sədri Abutalıb Səmədov “Bakı-Xəbər”ə şərhində bildirdi ki, “Dağlıq Qarabağ” münaqişəsi deyilən problemin həlli məqsədilə 1992-ci ilin martında yaradılan ATƏT-in Minsk qrupu ötən müddət ərzində Azərbaycana 5 təklif təqdim etmişdi. “Bu təkliflərin heç biri bizi qane etmirdi və mahiyyəti də ondan ibarət idi ki, Azərbaycan mövcud reallıqları qəbul etsin. Onlar öz məqsədlərini gizlətmirdilər də. Azərbaycan Prezidenti də dəfələrlə deyib ki, vasitəçilər hər dəfə onunla görüşəndə təklif edirdilər ki, Azərbaycan mövcud reallıqlarla barışsın. Bu istiqamətdə ən çətin danışıqlar 2001-ci ilin aprelində ABŞ-da oldu. Təklif olundu ki, Azərbaycan “Dağlıq Qarabağ” və Laçın dəhlizini Ermənistana versin və bunun qarşılığında Naxçıvan Azərbaycanın əsas hissəsinə dəhliz əldə etsin. Bİr neçə gün danışıqlar davam etdi və Azərbaycanın bugünkü Prezidenti İlham Əliyevin tutduğu birmənalı mövqe ona gətirib çıxardı ki, ulu öndər Heydər Əliyev də bu təzyiqlərə sonuna qədər müqavimət göstərdi və təklif qəbul olunmadı. Həmin dövrlərdən başlayaraq Azərbaycandakı vətəndaş cəmiyyəti qurumlarını, siyasi partiyaları ələ almaq, onları mövcud reallıqlarla barışmaq istiqamətində yönləndirmək üçün müxtəlif fondlar qızğın fəaliyyətə başladılar. Hər il Azərbaycan müxalifətinə və QHT-lərə milyonlarla dollar pullar xərcləndi, yardımlar edildi ki, onlar ələ alınsın və Qərbin maraqlarına xidmət istiqamətində fəaliyyət göstərsinlər. Bəziləri heç bunu gizlətmir də. Məsələn, 44 günlük müharibə ərəfəsində Milli Şuranın liderlərindən biri olan Əli Kərimli açıq şəkildə çıxış etdi ki, müharibədən, torpaqların hərbi yolla azad edilməsi fikrindən imtina etmək, Avropa Birliyinin təklif etdiyi planı qəbul etmək lazımdır, çünki müharibə itki deməkdir. Cəmil Həsənli Azərbaycanda Türkiyə hərbi bazalarının yaradılmasına qəti şəkildə etiraz etdi, “məqsədəuyğun deyil” dedi. Əlavə heç bir izahat da vermədi”. Bu gün də xaricdə fəaliyyət göstərən televiziya kanallarının açıq şəkildə Qərbin məqsədlərinə xidmət etdiyini deyən A.Səmədov vurğuladı ki, ermənipərəst mövqedə təbliğat aparmaqdan çəkinmirlər. “Onlardan ötrü Paşinyan dünyanın ən “böyük”, ən “müdrik” siyasətçisidir. Demək olar ki, iki-üç verilişdən biri onun tərifinə həsr olunur. Qərb dövlətləri və onların nəzarətində olan beynəlxalq təşkilatlar nə qədər çalışsalar da öz məqsədlərinə nail ola bilmədilər. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev həm onların təzyiqlərinə, həm Azərbaycan müxalifətinin təzyiqlərinə sona qədər dayandı, öz mövqeyindən bir addım da geri çəkilmədi və biz tariximizin ən böyük qələbələrini qazandıq. Ancaq bu gün yenə də onlar eyni mövqedədirlər. Yenə də Azərbaycan hakimiyyətini tənqid etməkdə, ona qarşı mübarizə aparmaqda davam edirlər. İlk baxışdan heç olmasa bu gün susmalı və qazanılan böyük qələbənin qeyd olunmasına imkan yaratmalıdırlar və özləri də sevinməlidirlər ki, belə böyük qələbə qazanılıb, bu qədər təzyiqlərə Azərbaycan dayanıb. Ancaq görünür onları maliyələşdirənlərin icazəsi olmadan tənqidlər bu gün də davam edir, Azərbaycan hakimiyyəti, Azərbaycana ağlagəlməz qələbələr gətirən İlham Əliyev hər gün tənqid olunur. Utanmadan, sıxılmadan bu adamlar bu gün də öz fəaliyyətlərini davam etdirirlər və onlara verilən pulları boşuna xərcləmədiklərini Qərbdəki ağalarına sübut etməyə çalışırlar. Bu cür beynəlxalq təşkilatların işinə, təbiidir ki, ermənilərin müdaxiləsi həddindən artıq güclüdür. Onların fəaliyyətinin yönlədirilməsində ermənilər aktiv şəkildə iştirak edirdilər. Ona görə də, əsas hədəf Azərbaycan-Ermənistan münaqişəsinin Ermənistanın xeyrinə həll olunmasına nail olmaq idi. Çox ciddi təzyiqlərə, çox ciddi səylərə baxmayaraq ermənilər və onların nəzarətində olan beynəlxalq qurumlar heç nəyə nail ola bilmədilər. Sonda Azərbaycan qalib gəldi. Bu ilk növbədə Azərbaycan Prezidentinin böyük xidmətidir, ona ən çətin məqamlarda dəstək verən xalqımızın, ordumuzun xidmətidir. Qazanılan qələbənin əhəmiyyəti, çox güman ki, bu gün hələ çox dərk olunmasa da, gələcək zamanda, gələcək illərdə Azərbaycanın nə qədər böyük təzyiqlərə davam gətirdiyi və sonda nə qədər böyük qələbə qazandığı hamımıza aydın olacaq”-deyə A.Səmədov qeyd etdi.
İradə SARIYEVA
